Ontdekkingsreis door verborgen werelden
De mens kan meer dan hij zelf beseft. Dat wisten we natuurlijk al en ervaren we in ons dagelijks leven. Wie daar bewust naar kijkt, weet dat een mens nooit ‘uitgeleerd’ is. De mens die daarvoor open staat, kan zich blijven ontwikkelen. In bepaalde levensbeschouwelijke visies gaat men ervan uit dat de mens, in principe ieder mens, ook over de mogelijkheden beschikt om de wereld achter de zintuiglijke verschijnselen te leren kennen. Die niet-zintuiglijke wereld laat zich net zo exact onderzoeken en beschrijven als de wereld die ons alledaagse leven vormt, althans, voor degene die zich daartoe schoolt.
Recent verscheen een boek van Rob Gruben (RC ‘s-Hertogenbosch-West) dat deze gedachte illustreert. Grondwaarheden uit de geesteswetenschap is een beschrijving van de zoektocht door de spirituele wereld die de schrijver maakte met behulp van de innerlijke vermogens die hij in zichzelf wakker maakte. Die conclusie dringt zich in elk geval op. De schrijver betreedt een gebied dat voor veel mensen moeilijk toegankelijk is, maar ‘hij is er werkelijk geweest’ en beschrijft wat hij daar ontdekt heeft. Zo beschrijft hij de mens als een spiritueel wezen dat niet alleen uit een lichaam en uit materiële, lichaamsgebonden processen bestaat maar als een wezen bestaande uit lichaam, ziel en geest. De schrijver vertelt over een onsterfelijk deel van de mens en de weg die dit spirituele deel van de mens na het aardse sterven gaat; over andere, voor aardse ogen ‘onzichtbare’ wezens (bijvoorbeeld engelen) en hun werken; over reïncarnatie en over het vormen van karma: de essentie van ons vroegere doen en laten die ons in een volgend leven begeleidt.
In tegenstelling tot oosterse varianten van de leer van het karma betoogt de schrijver dat het gevormde karma niet dwingend is, maar de mens in zijn ontwikkelingsweg naar vrijheid, steeds kansen biedt. Tenminste. als we open staan om van het leven te leren en de vermogens die we in ons dragen willen ontwikkelen.
Boekbespreking door John Hogervorst in De Rotarian, jaargang 76, nr. 4 (2006), p. 8.