Er is veel onduidelijk over de schrijver Dionysius de Areopagiet, die voor de eerste maal genoemd wordt in het Bijbelse Handelingen der Apostelen (17:34). De boeken van Dionysius verschenen namelijk pas toen hij al vele eeuwen was overleden. De meest geaccepteerde interpretatie tegenwoordig is dat de schrijver een aan het einde van de vijfde en het begin van de zesde eeuw levende Syrische monnik was. Hij zou leerling zijn geweest van Proclus en zich hebben uitgegeven voor Dionysius omdat hij de kennis over de engelorden in diens lijn doorgaf. Tegenwoordig wordt hij dan ook meestal aangeduid als pseudo Areopagiet of pseudo Dionysius.
De twijfel over het auteurschap heeft echter geen afbreuk gedaan aan de verheven status die Dionysius tot diep in de vijftiende eeuw had. Zijn hiërarchische indeling van de geestelijke wereld (de wereld van onder meer Engelen, Aartsengelen, Cherubijnen en Serafijnen) heeft een langdurige en diepgaande invloed uitgeoefend op enkele belangrijke stromingen binnen het Christendom. Het is zelfs niet overdreven te stellen dat de door Dionysius opgestelde engelhiërarchie gedurende de gehele middeleeuwen als canoniek kan worden beschouwd en vele grote denkers en geleerden van die tijd sterk heeft beïnvloed.
Bij de Nederlandse vertaling van De hemelse hiërarchie is getracht de verheven sfeer van de oorspronkelijke tekst te behouden. Dat het geheel daarmee gedragen en gedateerd overkomt is naar mijn gevoel eerder een voor- dan een nadeel voor de behandelde materie.
Dionysius de Areopagiet, De hemelse hiërarchieën, vertaald en ingeleid door Rob Gruben (Bokhoven 2015).
