En dan, wat als boekbespreking stond aangekondigd, een inkijkje in de wondere wereld van onze Rob. Het moet me van het hart dat ik in een onbewaakt ogenblik, waarop opperschrijver Arnold W. mij vroeg of ik deze keer het verslag wilde maken, ruimhartig ja knikte. Hoe heb ik daar in kunnen tuinen! Uw vertegenwoordiger van het slijk der aarde mag de spirituele ontdekkingsreis van Rob in aardse bewoordingen proberen samen te vatten. Charles, ik mis je!

Rob heeft 6 jaar aan zijn nieuwe boek, ‘De etherwereld en haar krachten’, gewerkt. Voor Rob eigenlijk best lang. Hoe gaat zo’n proces? Het begint met de inspiratie. Rob krijgt zaken door. Je kan dat zien als een vraag die opborrelt, waarop het hoofd zich onmiddellijk vult met talloze nieuwe gedachten. Maar die moeten wel verwerkt en geordend worden. Met het afstand nemen van BAAC heeft Rob daarvoor meer tijd gekregen.

Het moeilijke van de esoterie is dat het er wel is, maar de mensen zien het niet. Voor Rob geen beletsel om ons vol overgave mee te nemen.

De kerk maakt in de mens onderscheidt tussen lichaam, ziel en geest. Rob vult dat aan met een vierde begrip: levenslichaam. Kijken we naar een dood lichaam, dan mist dat iets, waardoor het terugkeert naar het stoffelijke en vergaat. Het levenslichaam is de factor die er voor zorgt dat het lichaam in leven blijft en blijft functioneren. Tevens bergt het al onze herinneringen. Het heeft dezelfde vorm als ons stoffelijke lichaam, maar een paar centimeter ruimer. Dat verklaart ook waarom manueel therapeuten op een paar centimeter afstand toch krachten kunnen overbrengen. Het zielelichaam is ons bewustzijn en de geest onze persoonlijkheid.

’s Nachts verlaten ziel en geest het lichaam om dat weer nieuwe energie te laten opdoen. In feite zijn we een paar uur bewustzijnsdood. De slaap wordt dan ook wel de ‘broeder van de dood’ genoemd. Het is ook geen rare gedachte om wat in onze slaap gebeurt door te trekken naar de fase na onze dood. Geest en ziel verlaten het lichaam om later terug te keren. En dan komen we bij reïncarnatie, waar in de bijbel overigens ook al naar verwezen wordt als het gaat om Johannes de Doper, de reïncarnatie van de profeet Elia. Zoals we iedere morgen weer starten met de opgedane ervaringen van de vorige dag dragen we bij reïncarnatie de ervaring uit een vorig leven mee. In dat licht moeten we dan lot en karma zien.

Dat ziel en geest het lichaam na de slaap weer terugvinden komt door het ‘zilveren koord’ waarmee zij met het lichaam verbonden blijven. Met de dood raakt de verbinding verbroken. Het levenslichaam heeft dan niet meer de energie nodig om het lichaam in leven te houden. De energie die daarmee vrijkomt uit zich volledig op het andere aspect, de herinneringen. In enkele momenten passeren alle ervaringen uit het leven de revue: het herinneringstableau.

De geest onderscheid ons van de dieren. Vaak is de mens naar de aarde afgedaald om zich in een dierenlichaam te bergen, maar steeds werd dit als te beperkt ervaren. Het verklaart waarom de mens alle eigenschappen van dieren kent, al is het op de individuele onderdelen daarmee minder sterk ontwikkeld (zoals bijvoorbeeld bij het reukvermogen van een hond). Maar de geest, onze individuele persoonlijkheid, onderscheidt ons van de dieren. Zij hebben een ‘groeps-ik’, zoals een zwerm vogels zonder aanwijsbare aanvoerder als groep hun weg door het luchtruim vindt.

In tegenstelling tot de dieren is de mens in staat om te ontsnappen aan de vaste patronen en zich voortdurend te ontwikkelen.

Maar met de openingswoorden van onze voorzitter in gedachten moeten we constateren dat we daarin echter nog wel een lange weg te gaan hebben.

Aan Rob zal het niet liggen.

(Fragment uit het verslag van Ruurd Verdam, uittredend voorzitter van Rotaryclub ‘s-Hertogenbosch-west)